MySQL error /home/jacob/domains/loggy.nl/public_html/logs/layout.php on line 83
insert into online values
(
'',
   '',
   '1711720630',
   '54.162.124.193',
   'dehoogies-/'
)


Incorrect integer value: '' for column `jacob_weblog`.`online`.`userid` at row 1
URL: /
IP: 54.162.124.193
UserAgent: claudebot

Post:
Array
(
)


GET:
Array
(
    [gebruikersnaam] => dehoogies
)


Sorry, there was an error, we are notified of the issue and will be resolved as soon as possible
Loggy! De Hoogies - Home

deHoogies


Onderweg naar Scheemda


Woensdag 27 juli

Lekker geslapen in ons knus hotelletje in Badenweiler. Vannacht wel effe warm gehad. Geen lakens nodig zeg maar. Toine kwam achter de reden waarom we gisteren werden geadviseerd niet de Gotthardtunnel te nemen. Er was een ernstig ongeluk gebeurd, waarbij een duits gezin is omgekomen. Triest. Ook las ik het trieste bericht dat de moeder van Lisanne Plat (stapmaatje) uit Scheemda onverwacht is overleden. Het is de tante van Mathijs Plat die vorig jaar mee deed aan het programma van Over mijn lijk. Heb even contact met Lisanne gehad. Een hartstilstand. Reanimatie heeft niet meer geholpen. Echt zo ongelovelijk triest dit. Niet te bevatten gewoon.
Over tot de orde van de dag joe triest ook. Het ontbijt smaakte prima. Om 09.10 uur vertrokken. Al gauw bleek dat we lange dag tegemoet zouden gaan. Wat een drukte op de weg zeg. Voor Karhlsruhe al in een langzame rijdende file terechtgekomen. Maar goed...als we maar thuiskomen. Dan maar wat later. 

Om 20.15 uur waren we thuis. Het was druk op de duitse snelweg. Gelukkig niet veel stilgestaan. Maar wel vaak langzaam moeten rijden door de diverse wegwerkzaamheden. Op het laatste stuk in Duitsland nog even van de snelweg gestuurd vanwege een omleiding. Helaas stond deze omleiding niet goed aangegeven, waardoor we de verkeerde kant op werden gestuurd. Gelukkig hadden we nog een kaart bij ons. Het weer zat ook al lekker mee. Wat een regen zeg. 's Morgens vertrokken met 28 graden en 's avonds aankomen met 18 graden. Welkom in Nederland.
Bij thuiskomt verrast door de aanwezigheid van Pascal en Paula en de blije katten. We konden direct aan tafel. Hoe super is dat. 

Het was een mooie vakantie! Jammer dat het bijna voorbij is. Maar aan de andere kant ook wel weer gijn om thuis te zijn.

13:15:57 27 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Dag 15^ Van Cinquale naar Badenweiler


Dinsdag 26 juli

Vanmorgen opgestaan in een van de leukste hotels van deze vakantie. Hotel Storyville in Cinquale. Een hotel in het bezit van een familie. Een hartelijk ontvangst, geweldig eten, leuke kamer...soort appartement...iets minder waa de hoogte van de douchw. A s Jan en Toine gingen douchen dan moesten ze eventjes door de knieen. Super ontbijt...Echt een plek om een keer terug te komen. Volgens de receptionist kinden we niet naar huis vanwege de markt in de straat. Helaas we waren graag gebleven, maar ja aan alle leuke dingen komt een einde. Op Ijn Hoogies verlieten we het hotel. Omdat de weg was afgezet door de de markt wringen we ina in allerlei straatjes om de , autostrada te vinden. Ingrid zei rechts,  Jan zei links, Toine zei rechtdoor...pffff we haden gewoon direct naar de tomtom moeten luisteren. Vanuit het hotel linksaf, nog een keer linksaf en dan rechtsaf. Langs een prachtige boulevard reden we naa4 de autoweg. De reis ging eigenlijk best goed. Totdat er terhoogte vanvZwitserkan borden boven de weg aangaven dat er eenbadviesroute gold. Niet door de Gotthardtunnel, maar door de San  Bernardinotunnel. We hebben nog even gekeken of we nog meer informatie konden vinden. Maar helaas. We kozen ervoor het advies op te volgen. Het gevolg...een route door het prachtige landschap van Zwitserland met de ene wow gevolgd door de andere wow en een enorme omweg richting Basel. Maar goed..we wisten niet of we voor de Gotthard in de file zouden komen te staan. We konden tot 19.00 uur inchecken, daarna was er niemand meer bijbde receptie. De tijd begon te dringen. We zouden het wel of net niet gaan halen. Jan belde met het hotel en sprak in vloeiend duits met de receptioniste af waar we de sleutel zouden kunnen vinden. Maar gelukkig waren we er om 18.55 uur en konden we gewoon inchecken. Daarna mocht Jan Verstappen weer zijn rijkunsten vertonen door achteruit de helling af te rijden om de auto weer als een voleert chauffeur op de parkeerplaats te manouvreren. Natuurlijk stond vrouw Hoog weer eens niet goed opgesteld om de heer Verstappen de auto soepel naar beneden te laten glijden. Een andere positie was gewenst. Bovenaan de helling was beter. Enbwus en waarachtig. In minder dan 3x steken rolde de auto in een rechte lijn naar beneden. Yess gelukt. Nu nog op zoek naar een restaurant. Niet naar dezelfde als de vorige keer werd er geroepen. Het winkelstraatje werd van voor naar achteren bewandeld. Allereerst moesten we op zoek naar een pinautomaat. Halverwege de straat even op een bankje gegoogled naar de aanwezige pinautomauten. Jan kreunde van pijn vanwege zijn ademnood. Iets in zijn rug zat niet goed. Volgens google maps waren er geen pinautomaten in Badenweiler. Mmmm. Ah Jan vond er toch nog eentje. Dit ging gemakkelijker dan het vinden van   het juiste restaurant. De een wilde dit niet, de ander wilde dat niet... dan maar naar naar de chinees. Maar daar kon je niet buiten zitten. En het was nog prachtig weer. Achter een grappig uitziend duits restaurant je zat een terras. Deze leeik e4g vol. Maar nadat ik gevraagd had of ze nog plek hadden konden we daar wel zitten. Tof! De gastheer ratelde het dagmenu op. Nu versta ik redelijk duits. Maar duits met een dialect???? Of we iets te drinken wilden? Ja graag. Een lekker biertje. Leider! Die haben wir nicht! Pffff on Duitsland en dan geen bier. Ergens in de menukaart stonden allerlei wijnen. De rose van 22 euro war super. Ik heb helemaal geen zin in rosé. De menukaart was goed gevuld, maar met wat eigenlijk. De gastheer kwam wel 3x langs of we het al wisten. Nee dus. Wat een ellende. Mijn trek in eten verdween. Zo ook bij Jan en Toine. Zullen we weggaan? Goed idee Jan! We zijn opgestaan. Gezegd dat we toch verder gingen kijken. Kein problem! En nu? Naar de Griek. Yeahhh bier en vlees. En lekker buiten zitten. Toch nog een goed einde van deze vakantie. Morgen naar huis. Ook wel weer fijn.

09:17:48 27 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Dag 14: Bastia - Livorno


Maandag 25 juli

Eindelijk weer eens een nacht kunnen slapen zonder oordopjes. Best fijn. Gisteravond en vannacht een paar sputters regen gehad. Om half 9 een vers stokbroodje gehaald. Ik wilde eigenlijk nog even naar het zwembad. Maar niemand wilde mee. Dus toen maar gaan inpakken. Het was al weer lekker warm. Met bezwete lichamen de auto en vouwwagen ingepakt. Afgerekend bij de receptie en langs de smalle hobbelige weg met af en toe geweldige uitzichten op de helder blauwe zee en de mooie rotsen. In Bastia nog even wat boodschapjes gedaan en toen in de rij voor de boot. We stonden ongeveer een uur in de hitte voordat we de boot op konden. De drukte viel op zich mee alhoewel het heenreis rustiger was. Een oude boot, maar met zwembad(je) en  cocktailbar. Niet dat we er gebruik van hebben gemaakt hoor. Om 18.15 uir waren we eindelijk in de haven van Livorno. Het duurde even voordat we van boord mochten. Een camper met pech moest door 6 man worden aangeduwd om van de boot te komen. Achter ons stonden 2 auto's tegen elkaar aan
 geparkeerd. Alles werd op z'n Italiaans geregeld. Met een hoop gebaren en lawaai. Eenmaal van de boot reden we slechts 1x verkeerd. Oh nee bij het hotel misten we 2x de afslag. Een leuk  familiehotel waar je ook heerlijk kon eten. Lekker buiten Italiaans gegeten. Mmmm. Om 23 lagen we moe maar voldaan in ons bedje

09:28:32 26 Juli 2016 Permanente link Reacties (1)

Dag 13: van Ajaccio naar Pietracorbara


Zondag 24 juli

Om half 8 opgestaan. Voor Pascal en Paula de laatste dag op Corsica. Samen met Toine ons leuke stel opgehaald van hun hotel en daarna doorgereden naar het vliegveld Napoleon Bonaparte. Om 08.30 uur stonden we in de vertrekhal. Paula maakte zich wat zorgen om de kg"s inhoud van haar koffer  Er waren al wat spullen achtergebleven in onze auto. De "koffer" werd voor de zekerheid toch nog even gewogen. Oh 12.5 kg...het kadootje voor Bas kon er wel weer in. Dus even naar de auto gelopen en het kadootje in de koffer gedaan. Tijdens het inchecken bleek de tas toch iets zwaarder te zijn dan 15 kg. Vreemd. Maar het gaf geen problemen. Pascal's tas woog maar 12,5 kg. Het vliegtuig had enige vertraging. Maar uiteindelijk zagen we het vliegtuig om 10.10 uur de lucht ingaan. Om 10.30 uur waren we terug bij de camping. Even wat gegeten en toen de spullen ingepakt. Om 12.00 uur reden we  richting Bastia. Ondeweg begon het te regenen. En daalde de temperatuur met 10 graden. We kregen bericht van Pascal dat hun vliegtuig inmiddels was geland. En dat de zon in Nederland scheen. Om 15.00 uur kwamen we aan in Pietracorbara. Camping La Pietra bestaat nog gelukkig. Snel de vouwwagen opgezet en nog even naar het strand geweest. Omdat alle winkels (zondag) al dicht waren in het winkeltje bij de camping wat voedsel gekocht. Meloen, ham, courgette, ui en ei. Was heel lekker. We konden 's avonds genieten van het onweer boven zee. Gelukkig hebben we er zelf geen last van gehad. Morgen om 13.30 uur weer met de boot naar Italie. Snifffff

12:53:55 25 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Dag 12: Ajaccio


Zaterdag 23 juli

Vannacht was het ontzettend warm. Geen zuchtje wind. Pffff. Volgens buienradar zou er rond vannacht onweer komen. Ter voorbereiding op dat weer hebben Pascal en Paula hun kleding alvast opgeruimd en hun tassen gedaan. De spullen zoveel mogelijk in de vouwwagen en de auto gedaan. Vroeg in de ochtend begon het te onweren en te regenen. De tenten waren dus 's ochtends nat. Handig op zo'n inpakochtend. Maar goed we stonden niet op tijd. Dus alle tijd om de spullen droog mee te krijgen. Gelukkig ging het redelijk goed met Pascal zijn oor. Hij had heerlijk geslapen. Tijdens het opruimen...tjee wat een spullen.. begon de zon alweer te schijnen. We konden alles droog inpakken😆. Nog even betalen en dan en route. Ahum CB en panne. We konden dus niet met de card betalen. Of we even beneden geld wilden pinnen of met een cheque wilden betalen. Optie 1 een mogelijkheid maar geen zin om met auto en caravan Porto in te gaan. Optie 2: een cheque? Vroeger gebruikten we die. Ik zei dat ik wel met telebankieren kon betalen. Nee dat kon niet volgens deze receptioniste. Uiteindelijk mochten we bij het restaurant met CB betalen. Het bewijsje van betaling meenemen en daarna kregen we ons paspoort terug. Om 12.00 uur vertrokken we van de camping. Wel jammer...het waren een paar leuke dagen. Maar het is ook wel leuk om weer naar huis te gaan. In Sagone aan het strand een crêpe gegeten en om 15.00 uur waren we op de camping in Ajaccio. Les Mimosas. Pascal hielp nog even mee de vouwwagen op te zetten. Om 16.30 uur Pascal en Paula naar hun hotel gebracht. Dezelfde als bij vertrek. Vanavond nog even met elkaar Ajaccio in om lekker te gaan uit eten. Heerlijk gegeten in Ajaccio. Daarna nog even met elkaar naar het oude gedeelte van de stad gelopen en over een marktje. Daarna weer richting camping gewandeld en P&P naar het hotel.

14:58:02 24 Juli 2016 Permanente link Reacties (1)

Dag 11: laatste dsg Porto


Vrijdag 22 juli Vanmorgen mocht iedereen zelf weten wanneer men aan het ontbijt wilde verschijnen. Ingrid kwam strompelend uit bed. Last van hielspoor en een blauwe bips door de tocht van gisteren. Om 08 15 uur waren Pascal en Paula al weer ontbijt aan het halen. Alleen Toine lag nog in bed. Na het ontbijt gingen P&P naar het zwembad. Nog even bruin bakken zoals Paula dat noemt. Ondanks de bewolking was het warm. En de zon was toch regelmatig te ontdekken. Ook ik ging nog even zwemmen en zonnen. Om 13.00 uur gingen we lunchen en daarna op naar een leuk strandje in de buurt van Porto. Ook hier kon je niet op het strand (kleine steentjes) lopen vsn de hitte. De kids gingen lekker snorkelen. Helaas kwam Pascal terug met hevige oorpijn. Een gescheurde trommelvlies waarschijnlijk. De pijn leek eerst wat weg te trekken maar kwam in alle hevigheid terug. Met spoed richting camping vertrokken om paracetamol te halen. Nog welveven boodschappen gehaald. Eennaal in de tent verging Pascal van de pijn. 2 paracetamolletjes en een ibuprofen en de aandacht van Paula en mama gaven na een kwartier wat opluchting. Na het eten even wat spulletjes ingepakt. Het is hier zo warm dat we wel eens onweer kunnen verwachten. Morgen vertrekken we naar Ajaccio. Dus nog een laatste biertje/cola en een spelletje. Het leukste compliment is wel dat Paula aangaf dat ze het erg leuk heeft gehad. En dat vinden wij ook. Behalve dan dat ze alweer het spelletje Tutto heeft gewonnen (😉).
00:42:23 23 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Dag 10: een wandeling bij Piana


Donderdag 21 juli

Vandaag begint de dag iets bewolkt. Niet zo erg hoor. Het is nog warm genoeg. Pascal en ik gaan naar de winkel op ons ontbijt te halen. Stokbrood...heerlijk frans stokbrood. Nergens zo lekker als in France. Lekkere Yop erbij mmmmm!!! De wasmachine doet de laatste twee wasjes. 
Vandaag gaan we wandelen. Door een rivier met als doel een waterval danwel een natuurlijk zwembad te zien. Nadat de was is opgehangen maken we ons klaar voor vertrek. We rijden naar Piana. Even na Piana moeten we stoppen bij Pont du Chiunu. Ongelovelijk...maar we vinden direct de brug direct. Een primeur. Oh iets te vroeg gejuicht. Waar begint ons pad? De rivier is inderdaad leeg zoals vermeld in het boekje. Door over een hekje met prikkeldraad en twee keien te klimmen lijken we het pad te hebben gevonden. De kids en ik gaan via de rivier. Jan probeert het pad te volgen, maar komt ook al gauw in de droge rivier lopen. Het eerste gedeelte is wat saai, maar daarna wordt het leuk. We moeten door het water banjeren, soms tot ons middel, en over keien springen.  Echt heel leuk. Onderweg zien we allerlei insecten welke door Pascal uiteraard worden gefotografeerd. Onderweg even een broodje en vol goede moed weer verder. Een wilde zwijn met 3 jongen steken voor ons de rivier over. Echt super cool! Na 2,5 uur lopen worden we een beetje moe en Jan heeft last van zijn voet. Zijn we er nu nog niet? We twijfelen of we verder zullen gaan. Eigenlijk wil iedereen wel verder, behalve Jan. Hij kan niet meer. Omdat er geen mobiele telefoon verkeer mogelijk is besluiten we niet verder te gaan. Wellicht verstandig maar absoluut niet leuk. We hebben ons doel niet bereikt. En met twee topsporters in ons midden is dat een grote teleurstelling. Normaliter is Toine ook wel klaar met lange wandelingen, maar nu absoluut niet. Hij danst over het water. Onze terugweg gaat super. Paula gaat als een hinde over de keien en plurt slechts 2x op haar.....
Ingrid en Jan daarintegen lijken elke kei van dichtbij te willen bekijken. G.dv.r  k.t  k.ien.
Toine en Pascal lijken nergens last van te hebben. Nou ja een beetje pijnlijke voeten he Pascal?
Na 2 uur zijn we terug bij de auto. Wat een snelheid? Waren we er dan toch bijna geweest? Paula denkt inmiddels aan haar relaxte vakantie die nog komen gaat. Gelukkig heeft ze dat nog als mooi vooruitzicht. Die Hoogies maken er maar een gekke vakantie van. Bij de auto zakt iedereen in elkaar! Haha...die koppies. In Piana ktijgt iedereen een lekker schepijsje voor de geweldige prestatie. In Porto kopen we ons avondeten en tijdens het avondeten komen de praatjes al weer. In de avond genieten we tijdens een spelletje kolonisten van Corsicaanse muziek. Twee mannen geven een show bij de camping. Paula wint! 
Morgen onze laatste dag in Porto. De ochtend is iedereen vrij om te doen waar men zin in heeft. En 's middags gaan we naar het strand. Het wordt 37 graden. Het belooft een warme dag te worden.

00:10:28 22 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Dag 9: een bezoek aan Calvi


Woensdag 20 juli Vandaag is Klaas jarig. De papa van Paula. Van harte Klaas!Vandaag gaan we naar mijn geliefde Calvi. Op een of andere manier heeft deze plek mijn hart veroverd. Helaas moeten we er wel 2 uur voor rijden. De weg naar Calvi gaat over een weg vol haarspeldbochten en nauwe rijbanen. Maar de uitzichten zijn geweldig. Na een tijdje krijgt Pascal weer last van zijn wagenziekte. Shit we zijn het armbandje vergeten. Pascal gaat voorin zitten en Paula achterin. Het wordt nog niet veel beter. We stoppen nog een keer en vragen of we terug moeten gaan naar Porto. Maar ook Pascal wil graag naar Calvi. Na bijna 2 uur rijden komen we aan in Calvi. Alles is nog net zo als 6 jaar geleden. Alleen nu moeten we betalen voor de P plaats. We slepen onze spullen naar het strand. Een plekje is gauw gevonden. Het is warm. Zeg maar gerust heet. De kinderen rennen snel de zee in met flippers en een snorkel. Jan en ik doen nog wat boodschappen. Je kunt niet met je blote voeten op het zand staan. Zo heet! Het zonnen is niet uit te houden. Het water is heerlijk. Geweldig al die visjes die voorbij komen zwemmen. Paula vindt het ook al gauw te heet. En gaat het liefste even shoppen in Calvi. Pascal gaat met haar mee. Wij houden het nog even vol op het strand. Maar warm is het wel. Tegen half zes zijn P&P ook weer terug. We wilden eerst eten in Calvi. Maar we wilden niet terug rijden in het donker rijden. Dus op naar Porto. Om half 8 waren we in Porto en we zochten een restaurant met uitzicht op de haven. Deze vonden we. We hebben er heerlijk gegeten. En we hoefden ons niet te haasten. Eenmaal terug op de camping was iedereen moe. En lagen we op tijd op bed. Trusten.
22:46:31 21 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Dag 8: Porto


Dinsdag 18 juli Goedemorgen allemaal. Lekker geslapen en dan weer wakker worden met mooi weer. Ik begrijp dat het in Nederland ook mooi weer is geworden. De temperatuur is hier 29 graden. Dikke prima. Het ontbijt is wederom mogelijk gemaakt door Paula en Pascal. Voor vandaag staat er een wandeling op het programma, echter zien de kids dit niet zitten. Jan besluit daarom de wandeltocht te maken naar het hoogste punt van Porto. Ingrid twijfelt of ze mee gaat. Het schijnt een tocht te zijn met prachtige uitzichten, maar er zitten ook etappes in die zeer zwaar zijn. Ik denk niet dat mijn knieën dat gaan trekken. Jan vertrekt uiteindelijk in zijn uppie om half 11. Pascal en Paula gaan naar het zwembad. Toine is niet helemaal fit. Hoofdpijn, zere nek en een bloedneus. Ingrid vertrekt later naar het zwembad. Om 12.30 uur eten we een broodje knakworst. En om 14.00 uur krijgen we bericht dat Jan de top heeft bereikt. Hij kan de camping zien liggen,maar wij zien hem niet. Zelfs niet met de geleende verrekijker van andere campinggasten. Om 16.45 uur vertrekken Paula en Pascal naar de sportschool. Terwijl Toine en ik om half 6 naar de tent gaan staat Jan inmiddels weer voor de tent. Een zware maar mooie tocht. Zo zwaar dat hij nu plat licht. Snurkkkkk. Toine en ik doen de boodschappen. We maakten Mexicaanse tortillia’s. Dit ging er bij iedereen goed in. Voorafgaande aan het eten kwamen twee kleine kindertjes vragen of wij ook kinderen hadden. Toen ik vroeg waarom....ze wilden graag met iemand spelen. Toen ik zei dat onze kinderen wel heel erg groot waren, wilden ze de kinderen even zien. Toine lag op bed. Ze stonden al in de tent. Toen kwamen P en P aangewandeld. Who..die zijn wel groot, maar Paula wilde wel eventjes met ze spelen. En dus liepen ze met de bal naar de speelplaats. Zo schattig. Kindertjes helemaal blij.
22:45:02 19 Juli 2016 Permanente link Reacties (2)

Dag 7: Scandola boottocht


Maandag 18 juli Leuk om te lezen/horen dat jullie mijn reisverslagen volgen en leuk vinden om te lezen. Alweer een zonnige dag en weinig wind. Pascal en Paula waren zo lief het brood etc te halen. Na een lekker ontbijtje gingen Paula en Pascal lekker zonnen bij het zwembad. Jan en Toine bleven bij de tent en ik ging de was met de hand doen. Sommigen verklaren me voor gek, maar ik vind het wel leuk om een beetje met water te kliederen. Jan hielp mee om de was op te hangen en daarna kon ik ook nog even naar het zwembad. Om 12.00 uur aten we een broodje en een worstje. Omdat onze boot om 14.00 uur zou vertrekken vanaf de haven van Porto vertrokken we om 13.00 uur al wandelend naar Porto. Na het betalen van de vet dure tocht liepen we naar de boot die ons langs het prachtige scandola reservaat zou varen. We waren niet de enige die deze tocht gingen maken. Gelukkig stonden we vooraan en veroverderen Paula en Pascal een mooi plekje op de boot. Allereerst bracht de boot ons naar Cappu Rosso en de calanches van Piana. Echt prachtige rotsen, bergen, grotten, vissen , water etc. Om half vier waren we weer in de haven van Porto. De meeste mensen stapten uit de boot en een aantal mensen kwamen weer in de boot. We vervolgden onze tocht naar Girolata. Weer prachtige rotsen van allerlei soorten gesteenten. Om 17.20 uur arriveerden we in Girolata. Hier mochten we een half uur onze gang gaan. We aten een ijsje ( voor de belachelijke prijs van 4 euro per stuk). Er was niet zo heel veel te zien in een half uur tijd. Ik heb het idee dat het meer een commerciele aangelegenheid is om dit plaatsje aan te doen. Na een half uur stapten we weer op de boot. De zon brandde in onze nekjes. Een handdoek bood wat bescherming. Om half 7 arriveerden we weer in Porto. Een prachtige tocht die ik al jaren heb willen maken is nu eindelijk volbracht. Het was het geld zeker waard. Pascal en Paula gingen vandaag voor ons koken. Nee geen pizza! Wel was er even een momentje..." we kunnen ook uiteten gaan?" Maar dat ging even niet door. Bij de Spar deden ze de boodschappen en maakten heerlijke carbonara met salade en cordon blue en steak hachee. De afwas was voor Jan en Ingrid. Tijdens een spelletje tutto kwam de ware aard van onze topsporters weer naar boven. Winnen! Het liefst van elkaar. Het spant er weer om wie van de twee gaat winnen. Pascal pobeert onopvallend vals te spelen. Maar Paula heeft het in de gaten. We doen net of Pascal niet vals speelt. Paula is het er niet mee eens. Hilariteit alom. De worpen van Paula zijn niet oke. En Pascal wint....die slaapt buiten de tent...geen winnaar dus. Of ging Toine er met de winst vandoor? Net als gisteravond. Welterusten!
12:45:09 19 Juli 2016 Permanente link Reacties (0)

Outlet NL female 140915 - 030216 468x60